Beneden in het land van fjorden waar tunnels leven

Na de weergaloze ervaring op Sognefjell hadden we bijna het gevoel dat we maar beter naar huis konden gaan, want beter dan dat kon het niet worden. Maar gelukkig gingen we toch door, want we hadden nog veel spannende ervaringen in het vooruitzicht. Je kunt meer lezen over onze reis hier.

Beneden op zeeniveau zie je het prachtige blauwgroene water weer. Het ziet er compleet onwerkelijk uit en misschien voelt het meer aan als de Middellandse Zee dan als iets in het noorden. We hebben geleerd dat hier blijkbaar twee redenen voor zijn. In sommige gebieden, zoals de Geirangerfjord, is het een alg die in bloei zorgt voor het bijna lichtgevende water. In andere gebieden zijn het hele kleine kalksteendeeltjes die het zonlicht breken. Wat de reden ook is, het is erg mooi om naar te kijken.

Langs de hele route tussen Skjolden en Sogndal zie je een eindeloze opeenvolging van fjorden, meren en rivieren. De weg slingert langs het water, maar is niet echt geschikt om in te halen, dus er ontstaan lange rijen achter de fotohongerige toeristen. De lokale bevolking is hier misschien niet zo blij mee... 😛

Net na Sogndal ligt Kaupanger waar, naast een beroemde kerk, ook Amlasandens Fjordcamping ligt. We kwamen het een beetje toevallig tegen, maar het was echt een geluk bij een ongeluk, want we hadden zowel een prachtig uitzicht als mooi weer. Dat laatste was iets waarmee we op deze reis niet verwend waren.

Je kunt meer lezen over de camping zelf hier.

We hadden het zo naar ons zin in Amla dat we overwogen om nog een nacht te blijven, maar uiteindelijk besloten we om verder te gaan. De volgende etappe bood een moeilijke keuze. We konden kiezen voor een andere mooie maar bochtige toeristische route over Aurlandsfjellet of we konden de Lærdaltunnel nemen, de langste verkeerstunnel ter wereld. We kozen voor de tunnel omdat we vonden dat onze zenuwen na Geiranger en Sognefjell een beetje moesten bekomen.

De tunnel is echt een waanzinnig project. Het duurde vijf jaar om de bijna 25 kilometer lange tunnel te bouwen en de totale kosten bedroegen iets minder dan een miljard. Het moet een enorm project zijn geweest, maar nog steeds ongelooflijk betaalbaar in vergelijking met andere vergelijkbare tunnelprojecten die tien keer zoveel of meer kosten.

Het kan ook zijn dat ze een kwantumkorting op tunnels hebben gekregen. Als je door Noorwegen reist, krijg je te maken met een totaal onwaarschijnlijke hoeveelheid tunnels. Wij reisden tijdens onze reis door honderden tunnels en kregen de kans om alle mogelijke varianten te ervaren. Lang, kort, omhoog, omlaag, breed, smal, onder de zee, in serpentine, met rotondes, ja er waren er zelfs een paar die naar beneden draaiden op dezelfde manier als een wenteltrap. Alleen een land met oliegeld kon zich dit alles veroorloven, want het moet enorme bedragen hebben gekost.

Op een gegeven moment was de tunnel zo smal dat ze het oplosten door elk half uur van richting te veranderen. We hoorden echter een horrorverhaal over enkele anderen die gehoorzaam stonden te wachten en toen ze eindelijk aan de beurt waren, werden ze in de tunnel opgewacht omdat ze dachten dat het stoplicht van de andere kant kapot was... 😛

In tegenstelling tot 99% van alle toeristen hebben wij niet de route via Flåm gekozen, maar die via Geilo en Hardangervidda. Zelfs hier is het een toeristische route tussen Haugastøl en Eidfjord. We waren misschien wel het meest onder de indruk van het begin en einde van de route, namelijk tussen Vassabygdi en Hol en Vøringsfossen en Eidfjord.

(Als je Noors bent, sla deze paragraaf dan over). We waren niet erg onder de indruk van Hardangervidda. Het is een beetje een Noorse nationale schat, maar we hadden het gevoel dat het vooral kilometers van hetzelfde was. Misschien lag het aan het slechte weer, aan het feit dat we net uit een ongelooflijk spectaculair gebied kwamen of gewoon aan het feit dat het een beetje te veel lijkt op wat we thuis gewend zijn.

Om wat voor reden dan ook waren we er vrij snel voorbij. De grootste attractie op de route, Vøringsfossen, was gedeeltelijk gesloten voor renovatie, dus die hebben we ook overgeslagen. Met andere woorden, een transportroute, maar toch een beetje jammer dat we het mooie Flåm hiervoor hebben overgeslagen.

Na de "vidda" gingen we op zoek naar een plek om te overnachten. De keuze viel op Myklatun Camping en dat was een uitstekende keuze. Wat een ongelooflijk mooie plek! Verscholen tussen de bergen met uitzicht op een kleine fjord, was het echt een droom. Zelfs de foto bovenaan dit bericht komt daar vandaan. We hebben hier waarschijnlijk honderden foto's gemaakt, maar hier zijn er een paar van. Als je meer wilt lezen over de camping zelf, kun je dat doen hier.

De slingerende weg langs de fjorden ging verder en een stukje voorbij Eidfjord maakten we een heel nieuw type tunnel mee. Eerst was het een tunnel met verschillende rotondes, toen we het licht zagen en dachten dat we eruit reden, kwam je direct uit op een gigantische brug die zich uitstrekte tussen de bergen. Aan de andere kant van de brug kwam je weer in een tunnel. Echt indrukwekkend! Op de foto hieronder kun je de hele constructie van een afstandje zien.

Onze laatste stop voor Bergen was Voss, of Vossevangen zoals het op sommige plaatsen staat. Het is erg onduidelijk of het verschillende dingen zijn of hetzelfde, maar ze lijken de twee namen willekeurig te gebruiken. Hoe dan ook, Voss is een erg leuk stadje met iets meer te bieden dan de meeste dorpen waar we tijdens onze reis doorheen reisden. Het stadje is schilderachtig gelegen aan een klein meer en wordt omringd door bergen. Je kunt de kleine kabelbaan nemen naar een van de toppen voor een mooi uitzicht over de omgeving. Daarnaast zagen we een ongewoon groot aantal banketbakkerijen, wat ons prima beviel.

De keuze viel op het persoonlijke en uiterst kleurrijke Munngodt - Frk. Engsbråten. Je moet blij zijn als je een café binnenkomt en dat gevoel heb je hier echt. Naast heel lekker gebak en uitstekende koffie hebben ze ook zelfgemaakt ijs en cadeaupakketten. De eigenaren waren ook erg aardig, dus we hebben een tijdje met ze zitten praten.

Beneden aan het water staat een prachtige kerk die een goddelijk uitzicht heeft... 😉 We vonden het centrum erg leuk, want zowel de locatie als het aanbod waren uitstekend. Dat ze ook goede taarten hadden geeft altijd een extra pluspunt voor Rendahls.

De spoorlijn naar Bergen wordt beschouwd als een van de mooiste ter wereld en we kunnen zeker begrijpen waarom. Het spoor loopt parallel aan de weg en het is de hele weg een sprookjeslandschap. Dat vat waarschijnlijk goed ons gevoel en onze ervaring met Noorwegen samen. Het lijkt een beetje op een fantasieland waarvan je dacht dat het alleen in sprookjes bestond.

Nu op naar Bergen, waar je meer over kunt lezen hier.