Steile heuvels en prachtige uitzichten in Funchal, Madeira

Toen ik voorstelde om naar Madeira te gaan, was Henriks spontane commentaar; maar daar gaan toch alleen gepensioneerden heen?

Nou ja, niet dat het zo hoeft te zijn. Ik had ook net een artikel in een tijdschrift gelezen waarin Lottie Knutson, die fantastische reisgoeroe, Madeira aanraadde. Dan zijn we bijna net gepensioneerden, we kijken altijd Rapport op tv, gaan op tijd naar bed en verlagen meestal de gemiddelde leeftijd als we meedoen aan een of ander evenement. Madeira zou dus perfect voor ons moeten zijn. Alles gezegd en gedaan, we gingen erheen.

Madeira is een archipel in de Atlantische Oceaan ten westen van Marokko. De archipel hoort bij Portugal maar is politiek autonoom. De hoofdstad is Funchal en daar kozen we voor een week. We vonden een klein pension op een heuvel een paar kilometer buiten het centrum. Casa do papagaio verde, de groene papegaai. Een echte kleine oase met gezellige kamers en een prachtige tuin. Elke ochtend werd er een goed ontbijt geserveerd en de ontbijttafel was altijd versierd met vers geplukte bloemen uit de tuin. Zelfs het fruit en de groenten kwamen uit eigen tuin.

Trouwens, over hoogte gesproken. Wie van plan is om in de stad en de omgeving te gaan wandelen, moet zich erop voorbereiden dat Funchal erg heuvelachtig is. Verwacht de eerste dagen pijnlijke dijen en kuiten. Er rijden natuurlijk bussen en taxi's zijn niet erg duur, maar als je wat lichaamsbeweging wilt, is lopen prima. Op heel Madeira zijn veel levadas, een soort irrigatiekanalen die vanaf de 15e eeuw werden aangelegd om water van het midden van het eiland naar de landbouwgronden aan de kust te vervoeren. Over het hele eiland zijn ongeveer 200 mijl aan levadas die je kunt bewandelen. Deze lopen zelfs door tot in Funchal, wat een veel spannendere wandeling is dan over de trottoirs.

Wat vind je als je Madeira bezoekt? Het eiland staat misschien wel het meest bekend om zijn fantastische klimaat. Het is er het hele jaar door als op een mooie zomerdag, het is er nooit bijzonder koud en het wordt er nooit zo drukkend heet als op zuidelijker breedtegraden. Voor de botanisch geïnteresseerden is het hele eiland een prachtige tuin en voor degenen die dit jaar moeite hadden om de trendy hortensia's in leven te houden, kun je zien hoe ze eruit horen te zien, hier waren de bloemtrossen zo groot als wc-deksels. Hoewel we niet bijzonder geïnteresseerd zijn in tuinen, kozen we ervoor om de botanische tuin in Funchal te bezoeken, het voelde als een plek die je niet mocht missen. Het was een prachtige tuin, maar het was duidelijk dat zelfs Madeira de ongelooflijk droge zomer niet helemaal onaangetast had overleefd. Ik kan me ook voorstellen dat de tuin in de lente nog weelderiger is.

Rendahls gaat nergens heen zonder wat gofika. Deze keer in een iets luxere vorm. We verkleedden ons in de mooiste kleren die we hadden ingepakt en gingen naar het prestigieuze luxe hotel. Belmond Reid's Palace voor een Afternoon Tea. Het hotel was naar verluidt een van de favoriete hotels van Winston Churchill en is gevestigd in een paleisachtig gebouw met een ongelooflijk uitzicht op het water. De service was uitstekend en de hele ervaring voelde ongelooflijk luxe.

Een van de dagen namen we de bus omhoog langs de kronkelige wegen naar de Vallei van de Nonnen. Je kunt de mooie toeristenbussen nemen, maar ook de lokale bus gaat naar de vallei. De Vallei van de Nonnen dankt zijn naam aan het klooster van Santa Clara, waarvan de nonnen het land in de 16e eeuw overnamen. De nonnen vluchtten halverwege de 16e eeuw naar de vallei toen Franse piraten Funchal binnenvielen. Je een weg banen over de smalle kronkelige wegen is een avontuur op zich, waarbij de hellingen mensen met hoogtevrees een lichte duizeligheid bezorgen. Het is ook niet voor mensen die gevoelig zijn voor bewegingsziekte. Ons busje sjokte over de wegen en meer dan eens hielden we onze adem in als er een grote toeristenbus voorbij kwam. Ik had nauwelijks ingeschat dat er ruimte was voor een fiets om te passeren, maar de bussen kwamen voorbij met het halve voertuig hangend over de rand van de klif. Boven de vallei ligt het uitkijkpunt Eira do Serrado, iets meer dan 1000 meter boven zeeniveau met een prachtig uitzicht over het prachtige landschap.

Omdat Funchal zo ongelooflijk heuvelachtig is, hebben ze hun eigen kabelbaan. De kabelbaan vertrekt vanaf de haven en gaat in ongeveer 15 minuten naar het dorp Monte. Ook hier heb je een fantastisch uitzicht over het eiland. Eenmaal boven in Monte is er onder andere de Monte Palace Tropical Garden met planten en bomen van over de hele wereld.

Probeer, terwijl je de bezienswaardigheden bekijkt en met de kabelbaan rijdt, nog eens met de traditionele mandsledes door de straten van Funchal te rijden. Het idee van reizen per mandslee stamt uit het midden van de 19e eeuw en er lijkt vandaag de dag niet veel veranderd te zijn. De bestuurders dragen traditionele kleding (geen mooie hardloopschoenen hier!) en het lijkt een slopende klus te zijn. Het gaat verrassend snel, men zegt dat de snelheid rond de 48 km/u ligt. Probeer het zelf!

Je kunt Madeira tenslotte niet bezoeken zonder Madeirawijn te drinken. Daarom bezochten we Blandy's Wijnlokaal om inzicht te krijgen in de 200-jarige geschiedenis van wijn. Bij Blandy's kregen we eerst een rondleiding door de verschillende wijnkamers en het museum, om meer te weten te komen over de productie en de geschiedenis van de wijn, en we sloten af met een wijnproeverij. Ik kan echter alleen maar zeggen dat Madeira-wijn echt verschrikkelijk smaakt, zelfs de hele lekkere die we te proeven kregen. Desondanks was het nog steeds een interessante rondleiding die echt een aanrader is.

Zoals je ziet is er veel te zien en te doen op Madeira en Funchal. Een tip is waarschijnlijk om een auto te huren, zodat je wat meer over het eiland kunt zien dan wij deden. Funchal zelf is misschien wat toeristisch, maar het is nog steeds een gezellige stad met mooie parken en prachtige architectuur. Er zijn genoeg gezellige straatjes om rond te slenteren met zowel winkels als restaurants. We kunnen beloven dat we nooit honger hebben geleden! We zijn erin geslaagd om de grote hangende spiesen Espetada en de klassieke kastanjesoep te proberen. Wij bezochten het eiland in de herfst en hoewel Madeira het hele jaar door een goede bestemming is, kun je misschien beter investeren in een lentereis om het weelderige eiland echt in zijn essentie te ervaren.