Na het succes van de trektocht naar de Het meer Grövelsjön besloten we een reis naar Sälen te maken. We hebben het er altijd gekscherend over gehad hoeveel geluk we hebben gehad met het weer op onze tochten, op een gegeven moment slaat het wel om, zeiden we. Wandelen in Zweden in oktober is altijd een beetje een gok, maar zoals ik al zei, hebben we meestal geluk met het weer ...
Sälen is eigenlijk een traditionele wintersportplaats, maar de laatste jaren begint het zich ook te profileren als een goede bestemming in de zomer. Deze tijd van het jaar, oktober, zit het een beetje tussen de twee seizoenen in, vandaar dat veel plaatsen gesloten waren. Als het doel van de reis echter wandelen is, maakt dat niet zoveel uit, want de berg is altijd open.
We verbleven in Gammelgården, een hotel dat het hele jaar door geopend is, op een paar kilometer van Högfjällshotellet. De twee hotels zijn met elkaar verbonden, maar Gammelgården is kleiner en gezelliger. Het staat ook bekend om zijn goede eten en is al meerdere jaren genomineerd als Wildlife Restaurant van het Jaar.
Wat doe je in Sälen in oktober?
Laat je ten eerste niet klein krijgen door een beetje regen. Met goede regenkleding en een zekere mate van koppigheid kom je een heel eind. Daarnaast zijn er vaak droogkasten voor natte kleding en sauna's voor natte wandelaars.
Helaas waren de tours niet zo lang als we hadden gepland. We waren klaar voor rondleidingen van een hele dag en hadden onze rugzakken vol picknickgerechten en snacks, maar we veranderden van gedachten en gingen in plaats daarvan voor kortere rondleidingen.
Op een van de dagen probeerden we de Östfjällsturen, die deel uitmaakt van de Southern King's Trail. De tocht is 9 km lang en deels geplaveid, wat zeker comfortabel is, maar tegelijkertijd een beetje saai. Boven op de berg zou het uitzicht fantastisch moeten zijn, maar door het slechte weer was de beloning niet helemaal wat we ervan gehoopt hadden. Als je een rondje loopt, merk je duidelijk het verschil als je de wind in de rug hebt en als je huiswaarts keert, het was veel mooier op de heenweg. Dit is anders zeker een mooi rondje en gezellig met een windscherm op de top, maar ik denk dat we gewoon een keer terug moeten komen met beter weer.
In plaats daarvan laadden we ons weer in en verheugden ons op de laatste dag van onze tocht, want SMHI had een pauze en een beetje zon beloofd. Nu zouden we de iets langere Hemfjällsturen lopen, die ongeveer 16 km is. Zowel Östfjällsturen als Hemfjällsturen beginnen bij Gammelgården en Högfjällshotellet, wat leuk is, daarna is het gewoon om uit te gaan.
De dag begon met wat zonneschijn en we liepen tevreden weg. Maar na een tijdje kwam de regen, toen kwam de wind en toen kwam er nog meer regen. We sjokten verder, SMHI had eigenlijk gezegd dat het mooi zou zijn, we passeerden het skigebied van Lindvallen en bereikten toen Hemfjällsstugan. Het restaurant zelf was gesloten voor het seizoen, maar er was een kleine hut waar we naar binnen konden om op te warmen en wat lunch en koffie te koken. Gesterkt door het eten gingen we weer op pad, het weer was er niet beter op geworden en we besloten de korte weg naar huis te nemen. Er wordt meestal gezegd dat binnenwegen late wegen zijn en misschien was dat in dit geval ook wel zo. De korte route bleek een sneeuwscooterpad te zijn dat was veranderd in een kleine stroomversnelling. Goede wandelschoenen zijn altijd belangrijk in de bergen, maar nu hadden we eigenlijk meer baat gehad bij een kano. Na nog geen kilometer had ik zoveel water in mijn schoenen dat ik al lopend in het rond spatte. Gelukkig was het buiten toch niet zo koud en raad eens of de sauna dan wel lekker was. 🙂
Wat deden we dan nog meer, behalve wandelen in de regen? We doen wat Rendahls altijd doen, we eten en zoeken naar lekkers.
Op onze eerste avond in Sälen hadden we een tafel gereserveerd bij een fantastisch Italiaans restaurant aan de overkant van de Gammelgården. Het restaurant Appetito serveert een echt Italiaans menu met verschillende gerechten en dat ook nog wordt geserveerd met een uitleg waarom de Italiaanse maaltijd zo is opgebouwd. Het is ook geweldig dat het Italiaanse een Zweeds tintje krijgt, zowel lingonbessen als rendier hadden op het menu kunnen staan.
Helaas is het restaurant niet elke dag open, maar wij hebben er ook goed geluncht na onze eerste natte wandeling. Mis Appetito niet als je Sälen bezoekt.
Net buiten Sälen zijn er ook een paar sportgelegenheden waar je een paar uur kunt doden, of waarom ga je niet naar Experium? Het grootste deel van Experium is gesloten in het hoogseizoen, maar er is in ieder geval een waterpark, spa en bioscoop en een leuke interieurwinkel. De restaurants zijn ook open in het hoogseizoen.
De meesten van jullie hebben misschien wel eens gehoord van Åre Choklad, maar we vonden ook Sälen Chocolade en Sälens koffiebranderij. Ik wist niet dat Sälen ook een chocoladefabriek had en dit was de plek voor ons. Hier konden we een kopje koffie krijgen en wat pralines en chocolade om mee naar huis te nemen. In de fabriek en de winkel werkte een hele aardige chocolatier die ons vertelde over de chocoladeproductie en de branderij.
Tijdens onze reis naar Sälen was het kaneelbroodjesdag, dat moest gevierd worden! Door ons natte avontuur eerder op de dag kwamen we veel te laat aan in het centrum. Bullan's bakkerij en moesten daarom genoegen nemen met het delen van het laatste broodje dat ze nog hadden. Als compensatie voor het ontbrekende broodje trakteerden we onszelf op een reuzekoekje. Henrik had echter lang getwijfeld over de keuze tussen koekje en reuzenschuimtaart en daarom werd het ook een to-go schuimtaart. Je wilt niet ook nog het risico lopen te verhongeren.
Så vad tyckte vi då om en vandringshelg i Sälen i oktober. Ja, förutom att det var ruskigt blött så var det ändå rätt mysigt. Vi trivdes väldigt bra på Gammelgården men med tanke på att så mycket annat var stängt och att vädret var så dåligt hade det kanske varit bättre att hyra en stuga denna tid på året. Har man en stuga kan man vara ”hemma” mer och till exempel laga mat eller krypa upp framför brasan med en god bok under regniga dagar. Samtidigt är det inte alls dumt att sätta sig vid ett dukat bord efter en dag ute. Jag känner mig hursomhelst rätt säker på att vi kommer att åka tillbaka till Sälen och göra ett nytt försök att vandra, kanske sommartid dock.