Een spannende tour door het land met allerlei soorten voedselervaringen.

Zoals we in een eerder bericht al zeiden, houden we er niet van om lange afstanden te rijden, maar geven we er de voorkeur aan om onderweg iets interessants te vinden. We namen de weg naar Fjällnäs via Leksand, Rättvik en Mora. Je kunt over deze reis lezen hier. Na een topweek In het Fjällnäs berghotel was het tijd om naar huis te gaan en omdat we op bezoek zouden gaan bij vrienden in Falun namen we een nieuwe route. Voordat we echter helemaal klaar waren met Funäsdalen, moesten we een bezoek boeken aan Skoog's taverne waar we zoveel goeds over hadden gelezen.

Skoogs krog is een familierestaurant in Funäsdalen dat zich richt op lokaal geproduceerde en duurzame ingrediënten. Ze proberen zoveel mogelijk alleen lokale ingrediënten te gebruiken en op het menu kun je lezen op welke boerderij de koe is opgegroeid en waar de groenten en bessen zijn gegroeid. Toen we de parkeerplaats van Skoogs opdraaiden, zagen we een man zich op de fiets gooien en ik zei gekscherend dat het waarschijnlijk de chef-kok is die wolkenbessen gaat plukken. Even later zagen we dezelfde man aan komen fietsen met een pak rabarber, en ja hoor, het was daadwerkelijk de chef. 🙂

Het restaurant serveert een degustatiemenu dat wordt aangepast aan de beschikbaarheid van grondstoffen en het seizoen. Als je iets eenvoudigers wilt, kun je terecht in hun bistro, die naast het restaurant ligt en waar je ook producten uit hun delicatessenwinkel kunt kopen. Als je wilt investeren in wijnarrangementen en de auto niet mee naar huis wilt nemen, kun je bij hun accommodatie boeken. Wij hadden een auto en sloegen daarom het wijnarrangement over, maar namen in plaats daarvan hun saparrangement. Hier had de moeder van de familie allerlei soorten sap gekookt, heel goed voor bij het eten, wat een beetje onverwacht was, sap is niet wat je van nature vindt passen bij bijvoorbeeld baars.

Vi hade en fantastiskt trevlig kväll på Skoogs med god mat, vackert serverad och med en personlig touch. Vi kände oss direkt välkomna i den mysiga restaurangen och stämningen var varm och familjär. Middagen avslutades med en kanna handbryggt kaffe från ett lokalt kafferosteri. Tyvärr är det ju inte möjligt att få lokalproducerat kaffe men de hade insett att det i Sverige inte går att driva en restaurang utan att servera kaffe varför de hade fått tumma på sina principer här. Däremot serverade de faktiskt inte te utan ”te” vilket visade sig vara infusion-te bryggt på lokala bär och örter.

Op weg naar Falun, waar we die dag stopten, stopten we in Sveg. Sveg is misschien geen wereldstad, maar staat verder vooral bekend om zijn grote houten beer. Het al dan niet bestaan van de houten beer is al enkele jaren een lokale zorg, omdat de beer begon te rotten en dreigde in te storten. Het laatste wat ik heb gehoord is dat er een soort reddingsoperatie aan de gang is om de beer, die al een paar jaar op het punt staat zijn kin (letterlijk) te verliezen, te stabiliseren.

Wij waren echter niet op berenjacht maar op koffiejacht en vonden het spannende filmmuseum en koffiehuis Café Cineast. De buitenkant is vrij onopvallend, maar als je binnenkomt, opent zich een grote ruimte met verschillende kamers gewijd aan verschillende filmklassiekers, variërend van de cel in The Key to Freedom (vergeet niet achter de poster te kijken) tot verschillende horrorfilmklassiekers met de handschoen van Freddy Kreuger en andere enge dingen. Naast het coole decor was de koffie erg goed en ze hebben ook lunch voor degenen die iets substantiëlers willen.

De weg tussen Sveg en Orsa is lang, heel lang zelfs, en voornamelijk bos. Maar dan duikt plotseling het stadje Noppikoski op. Volgens Wikipedia is dit het enige tankstation tussen Sveg en Orsa en heeft het 1 inwoner. Toen we rond de lunch kwamen aanrijden, was hier echter wat je bijna een volle zaal kunt noemen bij Värdshuset Trollet. De plek stelde niet veel voor, maar omdat het vol zat met mensen die bleven, deden wij dat ook. Oordeel over mijn verbazing, maar de kleine kombuis had eigenlijk een prima restaurant met zelfgemaakte romige gestoofde pyttipanna. Vol en voldaan konden we nu verder naar de eindbestemming Falun.

Ik was nog nooit in Falun geweest, maar ik vond het stadje erg leuk. Er is een prachtige omgeving met houten huizen en het is gezellig om er gewoon rond te wandelen. Ook hier kozen we niet voor de ketens en verbleven we in Hotel Falun. Gevestigd in een nogal saai jaren 70 gebouw vroeg ik me eerst af wat ik had geboekt, maar het hotel is pas gerenoveerd, goed gelegen en heeft aardig personeel. Dat we werden begroet door de geur van appel en kaneel maakte het niet erger, het was de granola van morgen die in de oven stond, vertelde het meisje bij de receptie.

De voor de hand liggende plek om te bezoeken in de stad is natuurlijk de Falu kopermijn, maar omdat we eindelijk wat zomerse hitte hebben kunnen ervaren, voelde een koude mijn niet zo aantrekkelijk. Tijdens onze wandeldagen had de thermometer zich naar een maximum van 10-11 graden gevochten, dus we bleven deze keer liever boven de grond. Maar na wat gelezen te hebben over de mijn en de bestemming, realiseer ik me dat ik binnenkort weer eens een uitstapje naar Falun moet maken. Naast de mijn zelf kun je ook een huis bezoeken van een typische mijnwerkersfamilie uit 1897 en uit 1958. "Het is altijd leuk als de musea een beetje uitbreiden, zodat er voor elk wat wils is. Als je niet zo geïnteresseerd bent in mijnbouw, kun je nog steeds belangstelling hebben voor hoe de samenleving eruitzag in de tijd dat de mijn in bedrijf was. Het Luchtmachtmuseum in Linköping en het Brigade Museum in Karlstad hebben dezelfde aanpak. Het zijn niet alleen bommenwerpers en kanonnen, maar ook tentoonstellingen over hoe de samenleving was in de betreffende periode.

We waren nu op onze laatste reisdag en gingen op weg naar huis in Karlstad. We namen de weg via Ludvika waar een uitstekend wafelcafé is, Våffelbruket, met goede wafels en uitzicht op het water. We stopten in zowel Grängesberg als Kopparberg, maar dat zijn allebei in mijn ogen nogal saaie gemeenten. Als je tips hebt over dingen die je daar kunt doen, reageer dan gerust in de chat! Als je iets meer tijd hebt, is het natuurlijk ook niet ver naar Loka brunn, Saxå bruk of het leuke stadje Nora, maar deze keer waren we op weg naar huis en wilden we niet te lange omwegen maken.

Toen het tijd was om te lunchen, namen we in plaats daarvan een kleine omweg van de snelweg 63 en draaiden de... Bredsjö Blå kaascafé & boerderij bistro. Het is een boerderijrestaurant en winkel waar je ook kaas en vlees kunt kopen om mee naar huis te nemen. Ze hebben een gemengd menu met gerechten van de boerderij, allemaal geserveerd met een goed stuk van hun kaas. In het kleine Bredsjö, een oude molengemeente, lijkt veel te gebeuren. Naast het kaascafé is er nog een café en een B&B in Bredsjö Manor.

In de middag rolden we Karlstad binnen na meer dan een week op tournee. We hadden fantastische wandeldagen in Fjällnäs en leuke uitstapjes zowel daar als thuis. Als je gewoon een beetje moeite doet en goed kijkt, zijn er onderweg veel juweeltjes en nieuwe dingen te ontdekken.