Vulkanen in de groene rust van Oslo

Dit is deel twee van drie. Je kunt de andere berichten lezen hier en hier.

We vonden bij toeval een tour genaamd "Alternative Culture and Street Food Tour" en dat bleek een buitenkansje.

De tocht begint met een wandeling door de groene long van Oslo, genoemd naar het groene gebied dat langs de Akerselva rivier loopt. De rivier is ongeveer 10 kilometer lang, begint bij Maridalsvannet in Nordmarka en mondt uit in de Oslofjord. In het verleden was de rivier een belangrijke energiebron voor de industrieën van de stad, maar door de vervuiling werd het water ook ongeschikt voor consumptie. In de jaren 1980 werd besloten om het gebied schoon te maken en vandaag de dag is het een prachtig milieupark met maar liefst 22 watervallen en 23 bruggen.

Sommige van de oude industriële gebouwen zijn ook bewaard gebleven. Het meest opvallende is misschien wel de Vulkan IJzergieterij, die is omgebouwd tot een... VoedingshallenOslo's eerste markthal. De herontwikkeling maakte deel uit van een regeneratieproject om de buurt tot leven te brengen en resulteerde in wat ze noemen de "een kleine stad in de stad, een zintuiglijk universum en een bruisende ontmoetingsplaats voor eten, cultuur en ervaringen".

Met andere woorden, er is een grote focus op cultuur en eten, maar er zijn ook andere dingen zoals het eerste Scandic hotel in Scandinavië dat volledig zelfvoorzienend is op het gebied van energie, clubs, winkels, woningen in al zijn vormen en het House of Nerds... 🙂 .

De rondleiding was ook gevuld met interessante en net iets andere feiten over de buurt. We leerden bijvoorbeeld waarom de katholieke kerk zich inzette om de verkoop van worst te verbieden en hoe de stad een groot straatkunstproject financierde om de mensen in de arme wijk iets te geven dat de moeite waard was om te doen. Onverwacht kregen ze een verzameling unieke en spannende kunst. Het legde ook de basis voor de vele kunstenaars en culturele werkers in de buurt. Voordat Grünerløkka een hipsterwijk werd, was het er zo ruig dat taxi's er niet durfden te komen en mensen werden ontmoedigd om na zonsondergang naar buiten te gaan.

We hebben ook geleerd dat in Noorwegen, als je een huis twintig jaar bewoont en niemand maakt in die tijd aanspraak op het eigendom, het recht overgaat op de bewoner. Het huis aan het begin van het bericht is hier een voorbeeld van. Het was trouwens een erg vrijgevochten gids en de meer kleurrijke verhalen bewaar ik misschien voor een ander forum of als je zelf de rondleiding doet... 😉.

Naast verschillende kunstprojecten is er ook een spannend huisvestingsproject voor studenten waar ze een oude silo hebben omgebouwd tot goedkope appartementen. Op de onderste foto zie je ook de bijbehorende binnenplaats, Lagere FossVroeger een boerderij, maar nu een restaurant, café, wijnbar, brouwerijbar, cocktailbar en microbrouwerij.

Bovenop sommige gebouwen is een ander project dat betere omstandigheden voor bijen wil creëren door middel van weidebloemen en bijenkasten. Hieronder zie je de bijenkasten van Dansens Hus, waar concerten en dansvoorstellingen van internationaal kaliber worden gegeven.

Na een wandeling door de spannende wijk begon de eigenlijke proeverij. Het begon met de oudste worstkiosk van Oslo, Naaikiosken. Ze serveerden een traditionele Noorse worst met lompe, een plat brood gemaakt van aardappelen. Alles, inclusief de worst, was gebaseerd op hun eigen recept, maar vanwege de aard van het pand hadden ze de eigenlijke worstvulling uitbesteed aan een plaatselijke slagerij.

Met de worst kregen we Tøyen-Cola, wat ze democratische cola noemen, of zo je wilt open source cola. Wat ze daarmee bedoelen is dat het recept zowel op de fles als online openbaar is, zodat iedereen met de juiste ingrediënten zijn eigen cola kan maken. Ze vertelden ons ook dat de producent een paar keer in de problemen is geweest. Deels in een juridisch geschil over de naam Jallasprite, waarvan de Coca Cola Company vond dat het een inbreuk was op hun handelsmerk, maar ook in de verspreiding van samenzweringstheorieën over Covid-19.

De volgende in de rij waren Cacao Café dat beweert de beste chocolade van Oslo te hebben. Het was ontegenzeggelijk erg lekker, maar omdat we geen tijd hadden om alle chocoladeplekken uit te proberen, durven we niet te beloven dat het de beste is. Je kreeg ook gratis toegang tot toppings, die we zeker hebben gebruikt. Het was echt een gezellige plek die ook goede gerechten en taarten leek te hebben.

De gids bracht ook een stapel ingepakte papieren borden mee, waarvan we niet echt het nut begrepen totdat we bij een nabijgelegen park kwamen. Op de borden stonden wat Noorse specialiteiten waar we van mochten genieten. Het is een beetje onduidelijk of het een beloning of een straf was. Er was valcarpaccio, rendierhart, Gamalost uit Vik, maar ook wat gewonere smaken zoals gerookte zalm, twee soorten salami en komijnekaas. Eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat de smaak van Gamelost zou verdwijnen... 🙂 .

Harald's wafel was een plek die oorspronkelijk werd gerund vanuit een raam in zijn flat. De huisbaas vond het echter niet zo leuk, dus na vier jaar controverse kregen ze een echte locatie. We realiseerden ons dat ze net zo bekend waren om hun provocerende social media feeds, die vooral bedoeld waren om de draak te steken met de koninklijke familie. We zagen een paar voorbeelden van hun animaties die ze publiceren en je kunt misschien begrijpen dat de koninklijke familie niet helemaal tevreden is. De eigenaar kreeg een aantal jaar geleden een officiële titel van de regering: Minister van Noorse Wafelcultuur. Daarmee was hij de jongste minister in de geschiedenis van Noorwegen.

We waren wat sceptisch over de wafels toen we hoorden waar ze mee versierd waren, zure room, jam en bruine kaas. Het bleek echter een geweldige combinatie te zijn. De bruine kaas leek een beetje op toffee op de wafel en al het zoete werd mooi afgebroken met de licht zure zure room. Erg lekker!

Op weg naar huis vonden we nog een supergezellige straat in het centrum van Oslo en dat vat ons gevoel en onze ervaring waarschijnlijk perfect samen. Oslo is echt een stad die achter elke straathoek een spannende verrassing heeft. Het oude ontmoet het nieuwe in een prachtige mix en je hebt werkelijk geen idee wat je hierna zult tegenkomen. Je kunt hier meer over lezen in onze twee andere posts over Oslo, die je kunt vinden op hier en hier.