Schip ahoy vanuit het mooie Ulvön

De meest gebruikelijke manier om in Ulvön te komen is waarschijnlijk per boot, maar omdat wij met de auto kwamen moesten we het doen met de veerboten die werden aangeboden. Er zijn drie verschillende om uit te kiezen: een die vanaf Örnsköldsvik gaat en meer een vrachtboot is. Hij doet er ongeveer twee uur over en doet de veerboten naar Polen aanvoelen als luxe cruisers. Optie nummer twee is de snelle veerboot die er ongeveer een uur over doet. Het is iets aangenamer, maar de nadruk ligt nog steeds op snelheid in plaats van ervaring.

Beide veerboten vertrekken vanaf Köpmanholmen, maar als je volumineuze bagage hebt, zoals een fiets of een grote koffer, is nummer één de beste keuze.

Wij namen optie drie, wat meer een toeristische boot is die alleen in de zomer vaart. Het is veel gezelliger omdat het een iets oudere boot is met zowel een café als een zonnedek. Hij meert aan in drie verschillende havens langs de kust, Ullånger, Docksta, Mjällomslandet en afhankelijk van welke je kiest, duurt de tocht tussen de twee uur en 45 minuten. Het enige nadeel van deze overigens prettige optie is dat hij niet stopt bij Köpmanholmen en maar één keer per dag vaart. Met andere woorden, je moet dezelfde boot heen en weer nemen en bent enigszins gebonden aan hun ietwat ongelukkige dienstregeling.

Voordat de boot vertrok, verkenden we de kleine gemeenschap Docksta. Het is niet bepaald een metropool, maar wie maalt daarom als een van de attracties... Jeltsjes Chocolade Pralines. Onze vreugde over de vondst veranderde echter in teleurstelling, want ze gingen pas later op de dag open.

Toen we ons omdraaiden om weg te gaan, hoorden we een stem van boven die ons vroeg om binnen te komen. Gelukkig waren het geen hogere machten die ons toespraken, maar de eigenaar die vanuit een raam stond te schreeuwen. Achteraf kun je je afvragen of het medelijden was of dat hij gewend was om twee goede varkens te herkennen.

Hoe dan ook, het was een heel leuk café dat werd gerund door een Nederlandse familie. Ze hadden hun winkel net verplaatst naar Docksta en leken grootse plannen te hebben met hun productie. We probeerden twee verschillende soorten warme chocolademelk en kochten ook wat bonbons voor de boottocht. Je kunt het niet goed zien op de foto, maar sommige chocolaatjes leken wel kleine kunstwerkjes. Ze hadden een glanzend oppervlak met een soort verschuivend patroon dat erg lekker was. Ze waren ook erg lekker dus we hadden er bijna spijt van dat we niet meer gekocht hadden. Als je niet de wegen langs Docksta hebt, kun je de pralines en ander lekkers in hun winkel bestellen. webwinkel.

De reis naar Ulvön was rustig en aangenaam. Als je de archipel van Stockholm of Göteborg gewend bent, voelde het hier bijna verlaten aan. Je merkt ook dat het hier veel heuvelachtiger is. Sommige eilanden hebben bergen van honderden meters hoog, waardoor de kustlijn dramatischer is.

Ulvön is in het midden verdeeld, maar de meeste gebouwen en faciliteiten staan op het noordelijke eiland. Tussen het noordelijke en zuidelijke deel ligt een kleine vaargeul waar je ook Ulvöhamn vindt. Als je de kleine gemeenschap van een afstand ziet, ziet het er heel pittoresk uit en bijna alsof de tijd heeft stilgestaan.

Op de foto helemaal rechts zie je het Ulvö Hotel waar we verbleven. Van een afstand ziet het hotel er vrij bescheiden uit, maar schijn bedriegt, want het heeft op alle gebieden een hoge standaard. Dit geldt zowel voor de standaard als voor de service en andere faciliteiten.

We waren erg benieuwd naar de kamer dus we checkten in zodra we aan wal kwamen. We werden zeker niet teleurgesteld, want het was een lichte hoekkamer met ramen aan twee kanten, een groot balkon en prachtig uitzicht op het water. Een heel leuk detail was dat er een klein cadeautje met een boodschap was, waar ze ons welkom heetten en een teaser gaven voor de eetervaringen van de avond.

Wolf Island was groter dan we hadden verwacht en er was veel te ontdekken. In de stad staat een oude kapel die is versierd door een plaatselijk talent die naar verluidt genoeg had van de kale muren en ze verving door zijn eigen, zeer persoonlijke interpretaties van de Bijbel.

Toen de surströmmingproductie serieus begon en de bevolking aanzienlijk toenam, werd er ook een echte kerk gebouwd. Het is niet groot, maar toch gezellig en op een mooie locatie. Op weg naar de kerk passeerden we een brandweerkazerne die ook dienst doet als ontmoetingsplaats voor de surströmming academie.

Beneden in het dorp is ook een lokaal historisch museum waar we de epische quote hieronder vonden.

Wat restaurants betreft, kun je wel zeggen dat de keuze ruim is voor een dorp met dertig inwoners. Hierboven zie je Bistro Ruben wat misschien wel de gezelligste plek is, maar omdat we al een diner hadden geboekt, moesten we genoegen nemen met een wandelingetje in de tuin.

Hieronder hebben we Herberg Ulvö Harbour dat zich beneden op de brug bevond en zowel goede drankjes als uitstekend eten had. We kregen ook iets nieuws te proeven in de vorm van gebakken kaneelbroodjes. Het is misschien niet zo mooi op de foto, maar wel erg lekker.

Op de pier naast de pub vind je ook een huisbakkerij, verschillende ijssalons en een restaurant, Almagränd.

Rondom de kleine gemeenschap staan verschillende mooie en goed onderhouden huizen uit die tijd. Ze worden omringd door relatief ongerepte archipel natuur en, zoals we al eerder zeiden, ongewoon heuvelachtig terrein. We liepen de hoogste berg op en daar staat een klein huisje dat vroeger van de piloten was, maar nu een ijssalon is geworden. Zoals je op de foto kunt zien, zijn er slechtere plekken om van een ijsje te genieten.

Er zijn ook veel paden en wandelpaden rond het eiland. De langste loopt rond het hele eiland, maar we konden geen informatie vinden over hoe lang deze is. Als je bedenkt dat de weg van Ulvöhamn naar het vissersdorp Sandviken ongeveer 7,5 km is, zouden we gokken op ergens tussen de 2,5 en 3 mijl.

Nu was het tijd om ons klaar te maken voor de activiteiten van de avond. Omdat we zo'n lekker bad hadden, maakten we van de gelegenheid gebruik om in bad te genieten van een fles bubbels. Het was een Louis Roederer Brut Rosé 2015 die precies goed aanvoelde. Niemand van ons had hem eerder geproefd en dat bleek een geluk bij een ongeluk. Bubbels smaken nooit zo goed als in aangenaam gezelschap en een gezellige omgeving.

Hier is een beoordeling op mousserande.se als je geïnteresseerd bent in meer informatie.

Ik moet eerlijk toegeven dat we een beetje blij van de hoed waren toen we in het restaurant neerstreken. Het was gezellig ingericht en het personeel voelde oprecht aardig aan zonder opdringerig te zijn. Er was een vijfgangenmenu, maar omdat we iets andere eetvoorkeuren hebben, waren er iets meer gerechten.

Het eten was goed bereid, mooi gepresenteerd en bood een aantal onverwachte maar opwindende smaaksensaties. Extra pluspunt voor het creëren van een menu dat geworteld was in zowel de eetcultuur van Norrland als de lokale archipel. Ze hadden ook een uitstekend wijnarrangement dat perfect paste bij de verschillende gerechten.

Hoe vat je dit samen? De foto's hierboven zeggen alles, want dit was het hoogtepunt van onze roadtrip met zowel prachtige natuur als smakelijke ervaringen. We zouden hier graag nog een keer heen gaan, maar de volgende keer proberen we de tijd iets beter te plannen zodat je ook tijd hebt om de rest van het eiland te verkennen.