Aan de andere kant van de Karelsbrug

Als je de Karelsbrug oversteekt, kom je in de gezellige wijk Malá Strana, of Lillsidan zoals het ook wel wordt genoemd. Er zijn hier niet zo veel toeristen en daarom is het er wat rustiger. De prachtige gebouwen langs de straten getuigen van het feit dat dit al sinds de 16e eeuw de wijk van de rijken van de stad is. Hier een wandeling maken is dus al een belevenis. Overigens is het ook vanaf deze kant van de stad dat je bij de Praagse Burcht komt. Je kunt lezen over ons bezoek aan de burcht hier.

De bestemming van onze wandeling vandaag was een spannende voedselmarkt waar we over gehoord hadden. Op de Manifest markt kun je in een ligstoel hangen, heerlijke drankjes drinken en lekker streetfood uit de hele wereld eten. Na onze aardappelervaring de dag ervoor (waarover later meer), kozen we voor de Mexicaanse keuken met superlekkere taco's en verfrissende drankjes. We hadden hier waarschijnlijk de hele dag kunnen blijven en het hele assortiment kunnen proeven, van gebakjes tot knoedels. Vol en tevreden gingen we in plaats daarvan naar een iets ander museum.

Zoals je nu waarschijnlijk wel door hebt, zijn wij geen bierdrinkers, maar als je in het beloofde land van het bier bent, ben je dat wel. Laatst bezocht ik de Heineken Experience in Amsterdam, die ik interessant en leuk vond, zelfs voor niet-bierdrinkers, omdat je de geschiedenis en het productieproces van de brouwerij te zien kreeg. We gingen daarom naar Bezoekerscentrum Staropramen om wat Tsjechische biergeschiedenis te zien. Helaas gebeurde dat niet, want het bezoekerscentrum is op zondag en maandag gesloten. Notitie voor jezelf als toerist is om de openingstijden te controleren voordat je de halve stad doorloopt.

We staken de rivier weer over naar de oostkant en kwamen aan in Nove Mesto, ook wel bekend als de Nieuwe Stad. Hier vind je aanzienlijk meer moderne architectuur en kunst dan in de rest van de stad, wat dit een spannende wijk maakt. Je vindt hier onder andere het New Stage theater en concertgebouw, wat een enorme klomp is gebouwd van 4000 glazen blokken. Als je langs het water loopt, kom je een gebouw tegen waarvan je je afvraagt of je een zichtprobleem hebt of dat er iets vreemds in je ochtendkoffie zit. Het Dansende Huis ziet eruit als elk ander gebouw, behalve dat het eruit ziet alsof het danst, natuurlijk. Nu we het toch over vreemde dingen hebben, je vindt een verzameling vreemde baby's aan de oever van de rivier.

Enigszins in de war door al deze vreemde indrukken is het dan misschien tijd voor koffie. Als koffieconservatief ga ik graag op zoek naar traditionele cafés met een mooie omgeving en personeel met gesteven schorten. Net tussen de oude en nieuwe stad vind je Café Slavia, een klassiek Weens café waar elke avond een pianist speelt. Ze hebben ook heel veel lekkere koffie zoals je hieronder kunt zien.

Na een bezoek aan zowel het nieuwe als het oude deel van Praag en ook een kort verblijf in de Joodse wijk, waarover je hier meer kunt lezen. hierUiteindelijk besloten we dat we Malá Strana, de kleine kant, het mooist vonden. We woonden hier en aten 's avonds ook in de buurt. Verreweg het beste diner dat we hadden was bij Picknickpark, een heel leuk Italiaans restaurant aan het water. Hier aten we lekker eten met goede wijn, die eigenlijk niet altijd even makkelijk te vinden was, het is te merken dat de biercultuur overheerst.

Op weg naar huis vanuit het Piknik Park vonden we dit schattige steegje dat zo smal was dat er stoplichten nodig waren om te voorkomen dat we elkaar tegenkwamen op de trappen, niets voor mensen met celvrees. 🙂 Het was echter veel luchtiger beneden aan de oever van de rivier, waar we 's avonds een prachtig uitzicht hadden op de Karelsbrug.

We gaan vaak voor Italiaanse restaurants als we op reis zijn, maar we willen natuurlijk ook het lokale eten proberen. We vonden bijvoorbeeld het restaurant Potato Garden. Van aardappelen kun je zeggen dat ze een signatuur zijn van Tsjechisch eten, en dit restaurant was echt een stap verder gegaan met de aardappel. Er zaten overal aardappelen in. Nou ja, bijna, er zaten geen aardappelen in hun drankje. Hoe dan ook, het was een leuke plek met lekker eten, tenminste als je van aardappels houdt.

In een nieuwe stad is het altijd moeilijk om te weten waar je moet overnachten, maar we vonden een gezellig hotelletje op Lillsidan vlak bij de Karelsbrug. U Páva is een, volgens hen (zie hieronder), romantisch hotel aan een van de vele pleintjes in het centrum. De inrichting is kleurrijk en veel van de duurdere kamers en de lobby hebben spectaculaire plafondschilderingen. Verre van de saaie ketenhotels. Trouwens, als je nog in de buurt bent, maak ik graag van de gelegenheid gebruik om je te tippen over Bagel Lounge, een eenvoudige tent midden in een studentenhuis waar we stopten voor een snelle lunch voordat we naar het vliegveld gingen. Het bleek echter dat ze samenwerkten met sterrenchefs die elkaar moesten uitdagen om de beste bagel te maken. Een beetje onverwacht, maar snel en lekker!

Net om de hoek van ons hotel vonden we een moeilijk museum, namelijk een heel museum gewijd aan Franz Kafka. Als student worstelde ik me door het niet zo dikke, maar toch moeilijke Proces dat zich in Praag zou afspelen. Het was een bijzonder personage, althans die Kafka, wat heeft geresulteerd in een interessant museum. Al deze ontberingen kunnen natuurlijk worden gecompenseerd met een kopje koffie in het eigen café van het museum.

Als je het beste uitzicht op de Karelsbrug en tegelijkertijd een goede maaltijd wilt, moet je de Bakstenen. Een "up and coming" restaurant dat je direct naast het Kafka Museum vindt. We kwamen het tegen toen we op de binnenplaats van het museum keken. We spraken een tijdje met de maître d' die de leiding van het restaurant zou overnemen en hij had grootse plannen voor de zaak. Het voelt zeker als een restaurant om nog eens te bezoeken.

Bezoek nog eens, trouwens... We gaan graag nog eens terug naar Praag, een geweldige weekendstad. Als je meer tijd hebt, zijn er ook veel interessante plekken aan de rand van de stad om te bezoeken, van kuuroorden tot een skelettenkerk. Jij!