Op koninklijke hoogten langs de Caminito del Rey

Tijdens onze reis naar Zuid-Spanje was de excursie naar de Caminito del Rey wandelroute een echt hoogtepunt. Het pad stond vroeger bekend als een van de gevaarlijkste ter wereld, maar na een aantal jaren gesloten te zijn geweest, werd het pad in 2015 opengesteld voor toeristen en is het nu volledig veilig, maar nog steeds adembenemend. Deze post is de derde van onze reis die begon in Granada waar we ook Alhambra en ging toen verder richting Málaga.

Caminito del Rey ligt in het bergachtige gebied van El Chorro, iets meer dan een uur rijden ten noordwesten van Málaga. Het pad werd oorspronkelijk aangelegd om arbeiders toegang te geven tot het gebied voor de waterkrachtcentrale die tussen 1901 en 1905 werd gebouwd door ingenieur Rafael Benjumea. Water werd via kunstmatige meren en aquaducten naar de El Churro krachtcentrale geleid, die elektriciteit produceerde voor de inwoners van Málaga. De bouw van de krachtcentrale was een gevaarlijk project en veel arbeiders lieten in de loop der jaren het leven. In 1921 kwam koning Alfonso XIII op bezoek en daarna kreeg het gebied de naam Caminito del Rey, het weggetje van de koning.

De waterkrachtcentrale werd gemoderniseerd en het pad verloor zijn oorspronkelijke doel. Het verslechterde verder en werd een van de gevaarlijkste wandelroutes ter wereld. Na een aantal doden rond 2000 werd het gebied gesloten, om in 2015 na uitgebreide renovaties weer te worden heropend.

Toegangskaarten kunnen worden gekocht op de officiële website van het pad. websitemaar we kozen voor een rondleiding per bus rechtstreeks vanuit Málaga met de Alorature. Det var både smidigt och lärorikt. Vi fick en jättebra guide som berättade om platsens historia och hade många roliga anekdoter om sin tid som guide. Vi fick snabbt lära oss att: ”Don´t be like Barbara!” Barbara ska tydligen vara en turist som under en tidigare tur vandrade iväg på egen hand och inte hittades när det var dags att åka hem. Det är något oklart om Barbara är spöket som springer runt naken i området och letar efter turister att äta upp eller om Barbara fick beställa en hutlöst dyr taxiresa för att ta sig hem till Málaga. Vi skulle hur som helst akta oss för att göra som Barbara.

De wandeling zelf is iets meer dan 7,5 kilometer lang en ongeveer de helft ervan is langs de bergwand. Voor de wandeling is er een korte veiligheidsbriefing en je krijgt een helm die je de hele weg moet dragen. Het is een gemakkelijke wandeling, maar comfortabele schoenen, een fles water en wat snacks zijn goed om mee te nemen, er zijn geen voorzieningen onderweg. Als je met de auto komt, houd er dan rekening mee dat het pad maar één kant op gaat, dus je moet met de bus terug naar de parkeerplaats. Wij hoefden ons hier geen zorgen over te maken omdat we een rondleiding hadden, maar de bus terug naar de parkeerplaats rijdt naar verluidt volgens een wat onzeker schema.

De wandeling was een van de gaafste natuurervaringen die ik ooit heb gehad. Het landschap met zijn diepe ravijnen en de voorgaande paden was echt adembenemend. Het is moeilijk te geloven dat een gebied als dit in Europa bestaat. Zoals gewoonlijk doen de foto's de plek niet echt eer aan, maar je kunt hier iets zien van wat we tijdens onze wandeling hebben meegemaakt.

De tour eindigde met een wandeling over de 35 meter lange hangbrug die de Puente Colgante kloof overspant. Als je hoogtevrees hebt, kijk dan niet naar beneden, het is 105 meter naar de bodem van de kloof. Maar omdat het oppervlak van de brug als een raster is gebouwd, is het uitzicht naar beneden moeilijk te vermijden. 🙂

Mis de Caminito del Rey niet als je weer in Zuid-Spanje bent!