Dit is deel twee van onze gastronomische roadtrip. Je kunt deel één lezen hier en deel drie hier.
Na de ietwat miserabele ervaring op Kolmården Camping waren we echt opgeladen voor nieuwe spannende ervaringen. We hadden hoge verwachtingen van Boo Natur, maar wat als een verrassing kwam, was de rest van het dorp. Het kleine dorpje Hjortkvarn staat vol met kastelen, kerken, oude goed onderhouden huizen en prachtige natuur. Het voelt bijna alsof je naar een andere tijd en ruimte bent getransporteerd, ver weg van de uitdagingen van de rest van de wereld. Wij denken dat dit grotendeels komt doordat het gebied een van de grootste privélandgoederen van Zweden is, eigendom van en beheerd door Boo Egendom, onder leiding van Carl-Fredrik Hamilton. Het landgoed is ook een van de weinige vertrouwenscommissaris die de tand des tijds hebben doorstaan.
Hieronder zie je Boo Church, die werd gebouwd door de Hamilton familie zodat ze niet elke zondag helemaal naar de naburige parochie hoefden te reizen. Het huis op de foto ernaast is nu een woonhuis, maar was tot 1953 een school. De school werd in 1851 geopend en was toen de eerste openbare school van Närke. Hier werden ook schoolmaaltijden aangeboden voor de armere kinderen die een lange reis naar school moesten maken.
Boo Natur is echt iets heel bijzonders. De eigenaar werkte vroeger bij Frantzéns in Stockholm, maar heeft met zijn nieuwe restaurant iets heel unieks gecreëerd. Het gaat om voedselkunst van de hoogste klasse waar veel zorg wordt besteed aan zowel de presentatie als de samenstelling, maar het is ook vanzelfsprekend dat het menu voortdurend wordt aangepast aan de lokaal geproduceerde ingrediënten die op dat moment worden aangeboden. Ze creëren ook een zeer ontspannen sfeer waar zowel de omgeving als het personeel harmonie ademen zodat niets stoort en al je zintuigen zich kunnen richten op de eetervaring. Toen wij er waren, hadden ze ook door dat mijn vrouw binnenkort jarig was, waardoor ze voor het eten bij onze camper aanklopten en champagne en hun eigen luchtgedroogde ham aanboden. Een leuke attentie die we erg waardeerden.
Na de aangename kennismaking volgde een menagerie van spijs- en wijnervaringen. Het was een proefmenu van vijftien gangen waarbij elke nieuwe portie iets unieks bood. Het personeel nam ook de tijd om zowel het eten als de wijn op een uitstekende manier te beschrijven, wat de ervaring nog versterkte.
Hierboven staat een selectie van de gerechten, maar hieronder kun je lezen over de gerechten waar geen foto van is. De brief op de foto kreeg je trouwens bij het weggaan, wat ook een erg leuk detail was. Zoals altijd bij dit soort menu's is een groot deel van het plezier dat je je zintuigen uitdaagt met ongewone smaken en geuren. Dit resulteert meestal in een soort achtbaan waarin je wordt heen en weer geslingerd tussen goede en minder goede ervaringen. Dit was echter het geval niet het geval met het proefmenu van Boo Nature. Zelfs gerechten die je normaal een beetje moeilijk vindt, waren zo spannend en goed gekookt dat je gewoon meer wilde. Na een aantal uur van deze geweldige ervaringen was het echt perfect om de camper op slechts tien meter van het restaurant te hebben.
Rendahls lag de volgende dag een beetje scheef, maar na een goede nachtrust en een verfrissend ontbijt gingen we op weg naar de Hjärtasjön-archipel. Onderweg maakten we een snelle stop in Hallsberg om geschikt gebak te kopen.
Toen we teruggingen vonden we bij toeval een prachtig houten huis dat ons blij en verdrietig tegelijk maakte. Het positieve was het verbazingwekkende vakmanschap en je bent echt onder de indruk van hoe huizen vroeger werden gebouwd. Het negatieve was wat de vorige eigenaren met het arme huis hadden gedaan. Ze hadden de knoesten eraf gezaagd om het moderner te maken, ze hadden gaten gezaagd voor nieuwe ramen om meer licht naar binnen te brengen en alsof dat nog niet genoeg was, hadden ze ook de dwarsbalken eraf gezaagd om een meer open plattegrond te krijgen. Dit alles had ervoor gezorgd dat het huis instortte en het enige wat het overeind hield, waren de palen die daarna waren toegevoegd. De nieuwe eigenaren waren een beetje berustend, want het was nu zo ver gegaan dat de enige keuze die ze hadden was om het prachtige oude huis te slopen. Een houten huis is een fantastische constructie die honderden jaren mee kan gaan en het doet echt pijn aan de ziel als je dan uit onwetendheid zo'n mooi huis vernietigt.
We reisden nu naar Boskulla, dat ook deel uitmaakt van Boo Egendom. Vroeger was het een zogenaamd weduwenhuis, maar tegenwoordig wordt het verhuurd voor bruiloften, conferenties en soortgelijke activiteiten.
Toen we zagen dat het Boo Vilt was die Afternoon Tea regelde, waren we enigszins sceptisch, maar in plaats van geweld aan de tradities, betekende het een verfrissende variatie. De saaie Engelse canapés waren vervangen door lokaal geproduceerde wildproducten waardoor het meer een maaltijd werd in plaats van een koffiepauze.
Het waren twee leuke dagen met veel leuke ervaringen en we kunnen je echt aanraden om een bezoek te brengen. We waren eigenlijk van plan om ook tijd te hebben voor wat andere dingen in de omgeving, zoals Brevens Bruk en Ditt Skafferi, maar Hjortkvarn had zoveel te bieden dat we simpelweg geen tijd hadden voor meer.