Een cadeautip voor iemand die je liefhebt is om een ervaring weg te geven, hopelijk mag je mee. Deze kerst kreeg ik een ijs- en chocoladeproeverij in de zak van de Kerstman, dus op een donkere januari-avond nam ik meneer Rendahl bij de arm en gingen we op weg naar de ijsmeesters van Värmland in de Carli Chocolade.
De proeverij begon met een proefformulier dat elke wijnproeverij waardig was. Zeker geen druiven, maar uiterlijk, smaak en textuur moesten worden onderzocht.
We begonnen met het ijs en werden eerst gewaarschuwd niet te veel ijs te eten, dat zou de smaakpapillen voor de chocolade kunnen aantasten. Te veel ijs, dachten we, dat kan toch niet, dus knabbelden we lekker door. Terwijl we ijs aten, kregen we wat gemengde feiten over ijs en ijs maken. Weet je bijvoorbeeld hoeveel ijs wij Zweden eigenlijk per jaar eten? In 1950 aten we een schamele halve liter per persoon per jaar, terwijl het piekjaar 1983 de Zweedse consumptie zag oplopen tot 14,7 liter. Sindsdien is de consumptie gedaald en in 2021 werd er 8,1 liter ijs gegeten. Ik denk echter dat Rendahls iets meer eten dan dat. 🙂
Als je je zorgen maakt over je taille en liever sorbet eet, kan ik je vertellen dat dit een onvoltooid project is: sorbet bevat minder vet dan ijs, maar bijna drie keer zoveel suiker. Overigens is Italiaanse gelato ook niet erg vet. Terwijl gewoon ijs ongeveer 20 % vet bevat, bevat gelato slechts ongeveer 7 % vet.
Als ijsconservator was het leuk om smaken te proberen die we nog nooit hadden geprobeerd en die we normaal misschien niet zouden kopen. Normaal zou ik sceptisch zijn over een ijsje met spirulina, maar samen met kokos en passievrucht was het een supercombinatie. De veganistische "nepchocolade" had een ongelooflijke chocoladesmaak omdat het geen chocolade was, maar ik geef nog steeds de voorkeur aan het origineel. Daarom was de afsluiter met Carli's klassieke Italiaanse chocolade nog steeds het lekkerst.
Na het ijs gingen we door naar de chocoladeproeverij. Hier konden we verschillende soorten chocolade proberen die ze gebruiken bij hun productie. Het varieerde van een echt donkere chocolade met 88 % cacaogehalte tot de veel mildere Caramelito met een cacaogehalte van slechts 36 %. We leerden ook over de ongelofelijke hoeveelheid werk die in de productie van cacao gaat zitten. Er rijpt bijvoorbeeld maar één cacaoboon tegelijk aan de cacaoplant, dus de oogst wordt met de hand gedaan nadat de bonen rijp zijn. Dit is dan nog maar stap één van de negen in het proces tot de chocolade die we eten.
De avond eindigde met een wandeling naar de ijscobalie om ons een weg te banen door het hele assortiment. Hier proefden we alles, van het kinderijsje met donutsmaak tot het fijne pistache-ijs. We maakten ook van de gelegenheid gebruik om thuis een voorraad chocolade in te slaan, want de kasten mogen nooit leeg zijn.
We kregen een gezellige en persoonlijke proeverij met spannende weetjes afgewisseld met heerlijk ijs en chocolade. Een perfecte manier om een donkere januari-avond op te fleuren. Ben jij zo iemand die midden in de winter geen ijs eet? Probeer het dan eens! Een lekker bolletje ijs met een verwarmende kop koffie werkt het hele jaar door. Een beetje zoals Carli's eigen motto: "Elke dag is een goede dag voor Carli Gelato."