Rustig Sogndalstrand, waar de tijd heeft stilgestaan

Na het bezoek aan Stavanger en Bierberg reisden we verder langs de kust. Omdat het een beetje het thema van de reis was, kozen we ook voor een toeristische route die van Bore naar Flekkefjord gaat. Deze weg had een heel ander karakter dan de vorige en het was echt fijn om wat meer te kunnen ontspannen, want veel van de vorige wegen waren niet bevorderlijk voor het hart geweest. Je kunt er meer over lezen in onze andere berichten, waaronder hier.

Helaas was alleen de eerste helft dicht bij Bore wat rustiger, maar daarover hieronder meer...

Onze eerste stop was in het pittoreske Sogndalstrand. Het lijkt alsof de tijd hier heeft stilgestaan en afgezien van wat draden en stoeppalen had het net zo goed juli 1824 kunnen zijn. Alles was hier ongelooflijk goed onderhouden en je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat er vrij strenge regels zijn voor wat je wel en niet met je eigendom mag doen. Hoe dan ook, het was erg gezellig om hier rond te wandelen.

Na een korte wandeling vonden we een hotel en herberg die er erg leuk uitzagen. Er was wat taalverwarring tussen ons en het jonge personeel, maar uiteindelijk lukte het ons om een vissoep te bestellen die fantastisch was. Achteraf denk ik dat ze eigenlijk probeerden te zeggen dat het volgeboekt was, maar op dat moment waren we hongerige en domme toeristen wiens onderbewustzijn ervoor koos om geen Noors te begrijpen. Het is ons trouwens opgevallen dat mensen onder de 30 erg veel moeite hebben met het verstaan van Zweeds. Boven de 30 zijn er zelden problemen, maar de jongeren zien er vaak uit als levende vraagtekens. Iemand zei dat dit komt doordat alle Noorse kinderprogramma's vroeger in het Zweeds waren, maar tegenwoordig in het Noors. Ik heb geen idee of dat waar is, maar het is een opmerkelijk verschil tussen de generaties.

Zelfs rondom het dorp is het ongelooflijk mooi. Omdat het een oud vissersdorp is, is er natuurlijk een haven, maar ook een riviertje dat het plaatje compleet maakt. Dit is vooral duidelijk op de openingsfoto van dit bericht.

Tevreden en kalm keken we uit naar een verdere rustige tocht naar Flekkefjord, maar we werden teleurgesteld. Toen we het het minst verwachtten, verschenen plotseling de slechtste wegen van de hele reis. Ze waren niet alleen bochtig en smal, maar hadden ook overhangende rotsen die het onmogelijk maakten om met een hoog voertuig helemaal naar buiten te rijden.

Het ergste deel was rond Jøssingfjord, waar de wegen in de knoop lagen en het op sommige plekken bijna leek alsof je je eigen achterkant in de bocht kon zien. Als je bedenkt dat we voor de reis tegen onszelf hadden gezegd dat het gebied rond Geiranger het ergst was, was het waarschijnlijk een geluk dat we niet met dit stuk begonnen waren, want dan waren we misschien omgedraaid en weer naar huis gegaan.

Hoewel we een beetje nieuw zijn op dit gebied met campers, waren we erin geslaagd om saaie incidenten te vermijden, maar tegen een Duitser die midden op de weg reed, was het zelfs met beginnersgeluk niet genoeg. Gelukkig realiseerde hij zich zijn fout, maar het was een beetje te laat, wat resulteerde in twee "bonked" achteruitkijkspiegels. Er was geen grote schade, maar het was toch een beetje jammer omdat we bijna thuis waren.

Ondanks het ongeluk konden we niet anders dan het prachtige landschap bewonderen. Heel anders dan wat we in de Noorse bergen meemaakten, maar nog steeds bijzonder en bijna onwerkelijk.

Uitgeput kwamen we eindelijk aan in Flekkefjord. In het kleine zomerstadje ligt wat is uitgeroepen tot het caravanpark van het jaar, dus de keuze waar te overnachten was snel gemaakt. Het is wel leuk dat de gemeente het zelf runt en ze hadden er ook een punt van gemaakt om bezoekers naar de stad te trekken zodat ze niet alleen maar op de parkeerplaats zouden zitten drukken. Er worden onder andere stadswandelingen georganiseerd die starten vanaf de parkeerplaats.

Je kunt meer lezen over de parkeergarage hier.

In de vijftiende en zestiende eeuw werden er veel zaken gedaan met Nederland en veel Nederlanders kozen ervoor om zich in de stad te vestigen. Het werd uiteindelijk de Hollandse wijk, wat nog steeds een goed bewaard gebied is met veel mooie houten huizen. In het midden van het gebied staat ook het Grand Hotel dat er erg gezellig uitzag, en van wat we begrepen hebben hebben ze ook het beste restaurant van de stad, Grand Gastro.

Het prachtige gebied eindigt in een kleine haven, waar veel van de nieuw gebouwde huizen hun eigen aanlegsteiger hebben. Het is misschien niet duidelijk te zien op de foto's, maar de stad wordt omringd door water en het voelt alsof de scheepvaart belangrijk is geweest, zowel in het verleden als nu. Het is duidelijk dat het stadje een populair zomerstadje is met al zijn boten, stacaravans en restaurants.

Wat we nooit leren is dat alle winkels op zondag gesloten zijn. Thuis ben je verwend doordat je altijd eten kunt kopen, maar in ons lieve buurland moet je gewoon naar een restaurant als je vergeet eten te kopen op zaterdag. Dat hoefde echter niet, want we vonden bakkerij Tollboden, een bakkerij met steenovenpizza's en broodjes. Ze zullen geen prijzen winnen voor hun efficiëntie, maar de pizza's waren erg lekker.

Wat doe je dan op een zonnige avond in een stad waar alles gesloten is? Nou, je houdt natuurlijk je eigen fudge proeverij in de camper. De snoepjes waren gekocht in Bergen en het was hoog tijd om ze op te eten voordat ze helemaal droog en saai werden.

Een mooi deel van onze reis en een deel van het land waar we zeker naar terug zullen keren omdat het nog steeds relatief dicht bij het zonnige Karlstad ligt. Op deze avond scheen de zon echter het felst in het kleine Flekkefjord, waardoor we de dag prachtig konden afsluiten.