Herfstwandeling bij Hovfjället

Op een van de laatste mooie herfstdagen van het jaar gingen we naar Hovfjället in het noorden van Värmland om te wandelen. Deze tijd van het jaar was het ongelooflijk rustig in Hovfjället en de meeste dingen wachtten nog op het begin van het winterseizoen. We hadden daarom zowel het bos als de camping bijna voor onszelf. Het nationale park heeft een aantal wandelpaden, waarvan de meeste beginnen vanaf de bergtop. Hier kun je je auto parkeren en de wandeling beginnen door de kleine uitkijktoren te beklimmen en uit te kijken over de omgeving. De paden zijn tussen de 4 en 13 kilometer lang en zijn goed met elkaar verbonden zodat je je eigen route kunt samenstellen. Er is ook een echt lange wandeling van 27 kilometer, maar dat is geen rondwandeling dus je moet wel graag heen en weer willen lopen, of een goede vriend hebben die je ophaalt als je aan het eind van het pad bent.

We begonnen onze wandeling naar de top van Högfjället en kozen toen voor Björåsrundan omdat we getipt waren dat dit een prachtig rondje was. Het pad is 9 kilometer lang en samen met de wandeling de berg op kwamen we op een totaal van ongeveer 15 kilometer. Het pad is mooi en goed onderhouden, maar relatief heuvelachtig. De steile stukken worden echter beloond met prachtige uitzichten en op een van de mooiste uitzichtpunten staat een bankje, perfect voor een goede kop koffie.

Een tip voor onderweg is om muggenspray en een trui met lange mouwen mee te nemen. Ik weet niet of het alleen dit jaar was, maar er waren veel muggen en elandvliegen. Ik heb nog nooit het genoegen gehad om elandvliegen mee te maken en ik heb alleen maar gehoord van deze walgelijke kleine vliegende dingen. Nu weet ik het... Ze komen in je haar en kleren, bijten je zo hard dat je op en neer springt en zijn gewoon eng. We hadden ook nog wekenlang een rugzak vol vliegen nadat we thuiskwamen.

Omdat we nu gelukkige camperaars zijn, rolden we onze kleine stacaravan in Camping 45, een charmante kleine camping en vakantiedorp aan de voet van Hovfjället. De camping wordt gerund door het echtpaar Frank en Doro, die veel waarde hechten aan het milieu en het klimaat. Overal op de camping hangen briefjes met milieutips over hoe je duurzaam kunt leven en de camping was zelfs de eerste in Zweden die de Green Key ontving. hier kun je meer lezen over Camping 45 en meer foto's bekijken.

Frank en Doro lijken het gebied rond Hovfjället ook als hun broekzak te kennen, want toen we vroegen om wat tips voor wandelroutes, werden we overspoeld met kaarten en foto's van manieren om te gaan. Frank lijkt ook alle korstmossen, mossen en vogels in de omgeving te kennen. Mochten we paddenstoelen vinden tijdens onze tocht, dan boden ze ook aan om de oogst door te nemen om er zeker van te zijn dat we niet per ongeluk een giftige soort hadden meegenomen. Dat is nog eens service!

Tot slot wil ik van de gelegenheid gebruik maken om de Vägsjöfors molen aan te bevelen, die een paar kilometer van de camping langs weg 45 ligt. Het weer zat ons deze dag niet echt mee, dus we zijn er gewoon langs gereden, maar als je geïnteresseerd bent in molenomgevingen, lijkt dit een spannende plek. De molen was de laatste actieve ijzerfabriek in Fryksdalen en werd in 1893 gesloten. De meeste oude gebouwen zijn helaas verdwenen, maar het is een schilderachtige plek met een klein wandelpad rond het gebied. Daar kun je rondwandelen en je met een levendige verbeelding voorstellen hoe het er in de hoogtijdagen van de molen uitzag. Aangrenzend ligt ook het oude landhuis, dat nu een herberg is en een tentoonstelling huisvest over de molenomgeving en zijn geschiedenis.