Weekend op kasteel Hennickehammar

We realiseerden ons al vroeg in onze relatie dat we een gemeenschappelijke interesse hadden in lekker eten en drinken in een aangename omgeving. Sindsdien zijn we naar talloze landhuizen en restaurants in het hele land geweest, maar ons allereerste weekend samen brachten we door in Landgoed Hennickehammar. Omdat we hier zulke goede herinneringen aan hadden, besloten we onze zevende huwelijksverjaardag hier te vieren.

Henrik verraste me door dezelfde kamer te boeken waar we ons eerste weekend verbleven, een heel gezellige suite met een bubbelbad bovenin het hoofdgebouw. Het landhuis is niet erg groot en de kamers liggen verspreid over het hoofdgebouw en een paar kleinere huizen. Er is ook een vakantiedorp met eenvoudige kamers naast het landhuis. In het hoofdgebouw vind je ook een ontspanningsruimte die je kunt reserveren en helemaal voor jezelf kunt hebben.

De eerste keer dat we hier waren, was het eten ongelooflijk goed, we hadden echt hoge verwachtingen. Misschien was het omdat ze erin geslaagd waren om alles wat we echt lekker vinden in het menu op te nemen. Ik kreeg mijn favoriete rundvleesfilet, cantharellen, asperges en aardappelgratin als hoofdgerecht, terwijl Henrik meringue als dessert kreeg. Deze keer was het misschien niet zo perfect, maar het was nog steeds erg goed. Vooral de voorgerechten waren absoluut fantastisch. Ik kreeg een luchtgedroogde runderfilet met cantharellen en truffels (toch wel spot on 🙂 ) en Henrik kreeg coquilles. Daarbij kregen we een hele goede Valpolicella en een frisse Riesling. Het hoofdgerecht bestond uit een entrecote die misschien niet helemaal mijn smaak was, maar die Henrik wel waardeerde en die er goed in ging met een glas volle Barbera.

Toen het op het dessert aankwam, konden we moeilijk beslissen, maar de keuze viel op een panacotta met bosbessen voor Henrik en een chocoladetaart met kokos voor mij. Ik kreeg een wijn die ik nog nooit had geprobeerd, een rode, parelachtige Brachetto en Henrik kreeg een klassieker, een Moscato d'Asti. Zoals zo vaak vonden we de voor- en nagerechten het lekkerst. Het voelt alsof je voor deze gerechten vaak wat meer de bochten neemt.

Vol en voldaan wandelden we na het diner door de prachtige salons van het landhuis en nestelden ons daarna op een bank met een grote kop thee. De vorige keer dat we hier waren was er een pianoconcert en dat was een geweldige manier om de avond af te sluiten. Deze keer hadden we niet zoveel geluk, maar ik denk dat ze muzikanten hebben die zo nu en dan komen opdagen.

De volgende ochtend werden we wakker en gingen we aan een enorme ontbijttafel zitten. Waarom heb je na een groot diner meer honger dan na een normale maaltijd? Hoe vreemd! Hoe dan ook, we hebben in alle rust gegeten en ons verblijf afgesloten met een kleine wandeling. Helaas regende het en was het behoorlijk bitter, dus de wandeling was niet zo gezellig als we hadden gehoopt. Het gebied rond Hennickehammar is verder erg mooi en er is een mooie lus rond het meer.

Onderweg vanuit Hennickehammar maakten we van de gelegenheid gebruik om het mausoleum van John Ericsson te bezoeken. John Ericsson is misschien niet zo bekend bij ons Zweden, maar vraag het een willekeurige Amerikaan en hij zal het meteen weten. Hij was de man achter de Monitor pantserboot die het Noorden hielp de Amerikaanse Burgeroorlog te winnen. Na zijn dood werd het stoffelijk overschot van Ericsson overgebracht naar zijn geboortestad Filipstad en werd er een groot mausoleum gebouwd om de uitvinder te eren. Er staat ook een standbeeld in Manhattan's Battery Park ter ere van Ericsson's bijdragen aan de Verenigde Staten.

Als je van de gelegenheid gebruik wilt maken om Filipstad helemaal te doen, moet je natuurlijk Snacksbutiken bezoeken, dat is de outletwinkel van OLW. Als je meer van pasta of crackers houdt, vind je anders ook de outletwinkel van Wasabrød en Barilla in het centrum van Filipstad. Dit moest echter worden uitgesteld tot een andere keer.