We zijn misschien een beetje comfortabel, maar als we op trektocht gaan, stoppen we graag op plekken waar je zowel kunt wandelen als goed kunt eten. Droog eten is niet echt ons ding. Voor het Walpurgis-weekend hadden we eigenlijk gepland om naar het noorden te gaan, maar omdat we zo moe zijn van de kou, realiseerden we ons dat het niet het moment was om naar het noorden te gaan. In plaats daarvan zijn we naar het oosten gegaan, naar de Småland Bauerskogen.
We verbleven in het Bauer Farm caravan park, waar je meer over kunt lezen hier. Het ligt direct naast de boerderij waar je alle maaltijden van de dag kunt eten als je dat wilt. Wij kozen een van de avonden voor een belevingsmenu, waarover hieronder meer.
Bauergården is een herberg direct aan het meer van Bunn buiten Gränna. De boerderij is geschikt voor mensen die een paar actieve dagen in de natuur willen doorbrengen. Er starten verschillende wandelroutes vanuit de directe omgeving en we zagen dat heel veel gasten hun fiets meenamen, want er zijn hier ook veel fietspaden. Als je het wat rustiger aan wilt doen, kun je een kano huren en peddelen op het meer of saunaën en zwemmen bij het huisje aan het meer.
We begonnen onze reis met de eerste rosé van het jaar bij zonsondergang, uitkijkend over het meer. Natuurlijk hadden we een kleine houtopslag die het uitzicht wat vertroebelde, maar wat maakt het uit, het was lente in zicht.
De dag na de viering van May Day werden we wakker en besloten we een wandeling te maken rond Lake Bunn, die we hadden gevonden op AllTrails. De tocht was ongeveer 12 kilometer lang en ging misschien iets te veel over een gravelweg, maar het was nog steeds een prachtige tocht met stukken die door het bos gingen en lange stukken waar je het meer vlak naast je had.
Een beetje meer bos was te vinden in de kortere vijf kilometer lange lus genaamd de Fabrikören. Deze lus kan ook worden gecombineerd met de tweeënhalve kilometer lange wandeling van Esther. De wandeling is vernoemd naar de vrouw van John Bauer en gaat net zo op en neer als hun relatie zou zijn geweest voordat ze beiden tragisch omkwamen bij een bootongeluk in 1918.
Zoals iedereen weet, zorgt een dag in de buitenlucht voor een vraatzuchtige eetlust en daarom hadden we gereserveerd in hun restaurant en gekozen voor een experience menu. Deze menu's moeten eigenlijk een paar dagen van tevoren gereserveerd worden en dat hadden we gemist, maar gelukkig konden we er toch tussen. Ze hebben drie verschillende menu's, het Boerenmenu, het Draadrolmenu en het duurzame driegangenmenu, allemaal met zoveel mogelijk lokale ingrediënten. We vonden het Thread Roll Menu het beste klinken dus kozen we dat en toen we gingen zitten eten zagen we een treintje op een spoor naast ons. Het diner begon met een verhaal over de reis van de Gripenbergsbanan die passagiers en goederen moest vervoeren tussen Jönköping en Gripenberg, maar helaas failliet ging voordat de lijn klaar was.
Onze "reis" begon met instappen en een plank met Smålandse lekkernijen geserveerd met bier van brouwerij Röttle gebrouwen op lokaal geteelde hop, wat extra leuk was omdat we de volgende dag naar het dorp Röttle zouden gaan. Je kunt lezen over ons bezoek hier. Het diner werd vervolgd met lamsvlees van de nabijgelegen Lupiner boerderij en daarbij kregen we wijn van Vistakulle. We hadden een Italiaanse wijn kunnen kiezen, die misschien iets beter van kwaliteit was geweest, maar het blijft leuk om Zweedse wijnen te proberen en hij smaakte eigenlijk best goed. De avond eindigde met de zoetheid van punch toen we een punch- en honingparfait met bessen en amandelkorstjes kregen. Als drankje konden we kiezen tussen punch van Vistakulle of hun Vista Härads Apel, dat het best omschreven kan worden als een Zweeds equivalent van Calvados.
Het was echt een spannend menu en een leuke manier om te dineren. Toen we het menu boekten begrepen we niet echt wat "belevenismenu" betekende, maar het was erg leuk om de geschiedenis van de spoorlijn en het leven rond Bunn eind 1800 te horen. Ik hoop ook dat onze tafelburen het ons kunnen vergeven dat we de trein de hele avond rond, rond, rond hebben gereden. 🙂
